Czy Pan Bóg jedzie na wakacje?

Czy Pan Bóg jedzie na wakacje?

24 czerwca we wszystkich szkołach w naszym kraju zabrzmiał „ostatni dzwonek”, obwieszczający dzieciom i nauczycielom czas wakacji. Słyszałem kiedyś pewne opowiadanie o chłopczyku, który podczas nabożeństwa dla dzieci, które kończyło rok katechetyczny w zborze, zapytał się pastora: „czy Pan Bóg jedzie na wakacje?”. To pytanie wywołało falę śmiechu wśród wszystkich zgromadzonych na nabożeństwie.

Jednak ja zadałbym inne pytanie: Czy my nie robimy sobie wakacji od Pana Boga?

Bardzo często wyjeżdżając na wakacje, zapominamy o Panu Bogu, który jest ofiarodawcą tego wspaniałego czasu wypoczynku. Zostawiamy Go w naszych domach i zborach, a przecież tak naprawdę jest zawsze obecny w nas w Duchu Świętym. Boże Słowo nic nie wspomina o wakacjach i o tym, aby Pan Bóg na nie wyjeżdżał. Jednak Biblia pokazuje nam, że Bóg odpoczywa w I Mojż. 2,2-3:

„I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu”.

Jako chrześcijanie nie mamy wakacji od Boga, jak również Bóg nie robi sobie wakacji od nas, ale ten czas to wielki dar, który nam dał po to, abyśmy zbliżyli się do Niego. Pan Jezus podczas swojej służby na ziemi nie brał urlopu, ale widzimy, że zawsze znajdował czas na relację w modlitwie ze swoim Ojcem, również tego nauczał swoich uczniów w Ewangelii Marka 6,31:

„I rzekł im: Wy sami idźcie na osobność, na miejsce ustronne i odpocznijcie nieco. Albowiem tych, co przychodzili i odchodzili, było wielu, tak iż nie mieli nawet czasu, żeby się posilić”.

Oczywiście nie znaczy to, żebyśmy w czasie wypoczynku tylko i wyłącznie skupili się na studiowaniu Biblii (choć dobrze by było), jednak wymaga to od nas równowagi w planowaniu tego czasu. Pamiętajmy, że wypoczynek nie jest celem naszego życia, ale potrzebujemy tego czasu z dala od naszych codziennych zajęć w celu orzeźwienia naszej relacji z Bogiem i nabrania sił na kolejne zadania, jakie Bóg będzie stawiał przed nami w kolejnym roku pracy czy nauki.

Wypoczynek może być bardziej  lub mniej aktywny, ale powinniśmy pamiętać o tym, co napisał ap. Paweł w liście do Kolosan 3,17:

„… i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu”.

Życzymy każdemu z nas, abyśmy w każdym dniu wypoczynku mieli czas  na spotkanie z Panem.